چکیدهپیامبر اعظم (ص) طی ۲۳ سال بعثت نورانی خود از همه ظرفیتها برای دعوت به دینداری و نفی شرک استفاده نمود. در این میان دو اصل تفکیک ناپذیر مبدأ و معاد، از خدا بودن و به سوی او بازگشتن، همواره در رأس دعوت آن حضرت قرار داشت. رسول خدا (ص) هرگز بر سر این دو اصل مداهنه و تسامح نکردند و با قاطعیت بر آن پافشاری می نمودند. این نوشتار نگاهی گذرا بر این تلاش ارزشمند دارد.مفهوم شناسیسیره در لغتسیره بر وزن «فعله» که در زبان عربی بر نوع وکیفیت عمل دلالت می کند، از سِیْر به معنای رفتن، سیر کردن در زمین در روز یا شب، حرکت کردن، گذشتن و عبور کردن می آید.[۱] سیره بر حالت و چگونگی حرکت نیز دلالت دارد. راغب اصفهانی در مورد کلمه سیره می نویسد:سیره حالت درونی است که انسان و غیر انسان، نهاد و وجودشان بر آن قرار دارد، خواه غریزی و خواه اکتسابی باشد، چنان که می گویند فلان شخص سیره و شیوه ای نیک یا زشت دارد.[۲]سیره در اصطلاحنخستین تاریخنویسان در مورد پیامبر اکرم (ص)، آثار خود را با عنوان سیرةالنبی نامگذاری نمودند. مراد ایشان شرح وقایع زندگی پیامبر بود که در ضمن به سبک و رفتار آن حضرت هم دلالت داشت. اما آنان ملتزم نبودند فقط به گزارش این بعد بپردازند. کتاب السیرةالنبویة ابن هشام از این دست است. پس سیره در اصطلاح به معنای سبک، شیوه و روش زندگی در ابعاد مختلف است.[۳]تبلیغ در لغتواژه های گوناگونی در فرهنگهای دین و زندگی...
ما را در سایت دین و زندگی دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : edinzendege6 بازدید : 96 تاريخ : شنبه 7 بهمن 1396 ساعت: 22:11